Hoe het begon…
Wat een raar bericht! “Heb je zojuist een e-mailadres toegevoegd?”.
Het is maandag 19 juni 18.05u. Het eten staat klaar, wok met lemoncurry saus. Hmmm, ik heb trek! Over 25 min staan de eerste deelnemers voor de yogales voor de deur, dus hoog tijd om te eten.
Maar deze mail trekt mijn aandacht. Waar gaat dit over?
Nog voor ik de mail kan openen komt er nog een email binnen “Heb je zojuist je e-mailadres verwijderd?”.
Ik klik snel om de mail te openen. Mijn e-mailadres is verwijderd uit mijn Facebook account… Huh?! Wat is dit? Mijn hart begint sneller te kloppen. Dit klopt niet!
Snel druk ik op de knop “Dit was ik niet”.
De Crisis zinkt in
OMG. Het wachtwoord is gewijzigd.
Wat kan ik doen? Maar wacht ik drukte toch op de knop “Dit was ik niet”? Dat is toch juist voor dit soort gevallen bedoeld. Nog een keer proberen.
Weer een inlogscherm. Nu lees ik de foutmelding: "U gebruikt een oud wachtwoord. Gebruik uw nieuwe wachtwoord." Uhm... die weet ik dus niet. Maar wacht, er is nog een knop. "Klik hier als u uw wachtwoord niet meer weet." Hallelujah!
Maar wacht… Stelt FB nu voor om een reset bericht te sturen naar het e-mailadres van de hacker?! Maar… Nu begint mijn adem echt te versnellen.
Nee. Ik denk niet dat ik dit moet laten wachten.
Ik mompel iets van “Volgens mij is mijn Facebook account gehackt. Ik ga even iets uitzoeken”.
Een hacker kan ongelimiteerd kosten maken op mijn rekening!
Het grootste probleem is dat ik een advertentie account gekoppeld heb aan mijn facebook account. Hieraan is mijn bankrekening gekoppeld. Wanneer er advertentie kosten worden gemaakt worden de kosten 5/6 dagen later afgeschreven.
Lang verhaal kort, inmiddels ben ik 4 dagen verder. Facebook geeft niet thuis. Na enorme touren om uberhaupt in contact te komen krijg ik niet meer dan 3x exact hetzelfde paarse krokodillen antwoord. Namelijk dit is niet het juiste loket probeer een van de andere loketten. Waarvan ik geen één klopt bij mij mijn probleem. En nu krijg ik te horen dat ze niets voor me kunnen doen!
"Wat bedoel je? Je kan niets voor me doen óf je wilt niets voor me doen? Of erger nog, volgens mij heb ik helemaal niet met een 'je' te maken. Ik krijg sterk het gevoel dat de antwoorden geautomatiseerd zijn.
Werken er eigenlijk wel mensen bij Facebook?
De Zoektocht naar Hulp
De paniek grijpt me met vlagen bij keel. Dan voel ik mijn bloeddruk stijgen en staat het huilen me nader dan het lachen. Hoe kon het gebeuren? Wat kan er allemaal misgaan? Wie doet nou zoiets? Wat moet ik doen? Waarom is Facebook zo godvergeten onbereikbaar?
Dan voel ik mijn maag samen trekken en begint mijn hoofd te tintelen. Ik word misselijk…
Zucht.
Zorgen, hallo ik zie jullie.
Piekeraar, ja, jij bent er ook. Ik begrijp je.
Verdriet. Teleurstelling. Ik voel jullie.
Mindfulness als Reddingsboei
Ik sluit even mijn ogen en luister naar de gedachten die me bezighouden. Ik begroet ze. Ik erken ze. Ik merk op hoe de gedachtestroom steeds nieuwe invalshoeken presenteert. Ik kijk ernaar. Ik zie het proces van denken, waardoor ik besef dat er meer is. Er is denken én er is het kijken naar het denken. En de ruimte daartussen.
Zucht… Ow ja, en er is adem.
Ademhalen te midden van de Chaos
Adem in… “Ik voel de kalmte in mijn lichaam.”
Adem uit… “Ik glimlach naar elke ervaring.”
Deze twee zinnetjes. Een eenvoudige oefening in mindfulness. Ik herhaal ze zachtjes in mezelf terwijl ik mijn adem volg. Soms komt er weer een storm van gedachten of emoties opzetten. Dan glimlach ik ernaar. En laat het razen. En ik adem. Kalm.
Ineens komt er weer een idee opzetten. Een nieuw plan hoe ik Facebook zou kunnen benaderen. Ik voel nieuwe moed. Het moet toch een keer lukken...
Terwijl ik mijn verhaal typ, neemt de frustratie weer toe. "Het is toch te gek voor woorden dat ik al 4 dagen probeer te melden dat mijn account gehackt is en dat er oneindig veel advertenties aangemaakt kunnen worden waarvan de kosten van mijn rekening worden afgeschreven. En ik kan niemand bereiken. Wat een belachelijk bedrijf!..."
Het tintelende gevoel rond mijn ogen en in mijn wangen neemt weer toe. De brok in mijn keel wordt steeds groter. Ik voel me misselijk.
De Adem, als terugkerend Anker
De deurbel gaat. Tijd voor de yogales.
De matjes liggen al klaar voor de flowles die nu op het rooster staat. Ik zit nog zo in de frustratie dat ik het niet kan laten om te vertellen wat me bezighoud. Dankjewel voor jullie steun, lieve dames.
En dan begint de les.
Ik heb een rustig begin bedacht. Het opgerolde vilten matje ligt tegen de onderrug. We liggen op de mat en voelen stukje bij beetje hoe het lichaam nu ligt en aanvoelt. Ik nodig uit om te voelen hoe de adem stroomt.
Adem in... Mijn buik zet zachtjes uit en wordt rustig.
Adem uit... Ik glimlach naar mijn lichaam.
In, kalmte.
Uit, "haha, deze mindfulnessoefening weer, maar nu in yogavorm. Fijn."
Rust in de Storm
Langzaam wordt de taal van het gevoel steeds helderder.
De zorgen zijn er niet meer.
De les bouwt steeds meer op in kracht en intensiteit.
Ik neem de deelnemers mee op een reis door het lijf en geniet van het serene gevoel in de studio terwijl we door de zonnegroeten heel bewegen.
Langzaam wordt de taal van het gevoel steeds helderder. De zorgen zijn verdwenen. De les bouwt steeds meer op in kracht en intensiteit. Ik neem de deelnemers mee op een reis door het lichaam en geniet van het serene gevoel in de studio terwijl we bewegen door de zonnegroeten.
Tijdens de eindontspanning is er overgave. Alles laten, precies zoals het is. Niets meer toevoegen. Geen gedachte. Geen activiteit. Geen doel.
Een warm gevoel van diepe rust is wat overblijft. Eenvoudigweg zijn. In het hier en nu. Geen Facebook-account, geen gehackte advertenties, geen frustraties. Alleen maar dit moment.
Het is al goed.
Dankbaar nemen de deelnemers afscheid. “Wat een heerlijke les, heel bijzonder wat er gebeurt als je alles laat.”
Na de les nip ik met een grote glimlach aan mijn thee.
Ik dank het leven voor zoveel goeds, zelfs in deze crisis.
De Onbekende Uitkomst
Ik weet nog niet hoe dit verhaal met Facebook verder gaat.
Ik weet nog niet wat de schade zal zijn.
Ik weet wel dat dit me stress geeft én zichtbaar maakt dat ik hier te maken heb met een bedrijf wat de menselijke maat volledig is verloren. Dat is beangstigend.
Maar er is ook dankbaarheid voor de rust, die dankzij de bedding in mindfulness nog door alle momenten heen straalt.
Ook al weet ik niet hoe lang deze storm nog zal razen en welke ravage zij voor me achterlaat.
Voor nu sta ik nog in de stilte, midden in de storm.
Een bijdrage aan geluk
Mijn bijdrage aan de wereld is om zoveel mogelijk mensen te laten ervaren dat een gelukkig en vervuld leven beschikbaar is, ongeacht wat het leven van je vraagt.
En ja, die rust is er ook voor jou.
Nu al! Ook al wordt het misschien overstemd door complexe situaties, gedachten, activiteiten of emoties.
Met een paar simpele tools, oefening en een beetje hulp als je dat wilt, kun jij de rust in jou dagelijks leven ervaren. Altijd.
Ik leer het je graag. Dat is wat ik doe.
Maar voor nu heb ik eerst een vraag aan jou.
Wil je mij helpen met mijn missie? Deel dan dit blog op Social Media en tag Facebook in je bericht.
Ik hoop hiermee zoveel mogelijk mensen te bereiken en bewust te maken van het type bedrijf waar ze mee te maken hebben. Zodat mensen bewust zijn van de onbereikbaarheid als ervan als je ze nodig hebt.
En natuurlijk hoop ik dat het helpt om in contact te komen met deze grote onbereikbare reus.
Ja. Zo voelt het. Als Goliath tegen een mier... en ik zie de donkere schaduw van zijn voet al boven me hangen.
Maar voor nu adem ik, leef ik en is er (nog) niets aan de hand.
Dank voor je hulp 🙏❤
Ben je klaar voor jouw mindful moment?
En dan nu iets van mij voor jou. Heb je ook behoefte aan een momentje rust?
Neem direct een Mindful Break en ontdek de kracht van dit mindfulness met mijn gratis oefening.
Ja, in slechts 10 minuten!
Wil je meer? Kom dan naar de Mindfulness Proefles. En ontvang live begeleiding bij jouw volgende stap naar een leven vol rust en voldoening. Er zijn nog een paar plekjes beschikbaar.
Comentários